Coruña saiu á rúa para berrar contra a violencia, a
discriminación e o empobrecemento das mulleres, contra o machismo sempre
feminismo! #8M #FeminismoparaVivir
MANIFESTO 8M: Día Internacional das
Mulleres
Fronte ao machismo e capitalismo: Sempre feminismo!
Saimos á rúa unha vez máis para conmemorar o día
8 de marzo día internacional das mulleres. Esta data é unha conquista
colectiva do movemento feminismo ao longo dos anos, e como tal, un momento
importante da axenda política pola defensa dos dereitos das mulleres. Para a
Marcha Mundial das Mulleres é ademáis, unha data ligada á loita contra un
sistema sociopolítico depredador no que resulta imposíbel construír vidas
dignas de tal nome. Nós e as nosas irmás facemos deste día, unha xornada de
reivindicación e loita contra a violencia e o machismo, máis tamén contra o
capitalismo: alianza imprescindíbel do patriarcado contra a vida das mulleres.
A nosa sociedade está instalada na conformidade e na
idea de que ese ficticio Estado de Benestar, que nunca contou coas mulleres,
pode regresar tras a crise do sistema para restaurar os privilexios sociais e
económicos que existían antes. Un antes irreal, dun benestar descoñecido
para miles de mulleres que antes e agora somos explotadas, discriminadas,
precarizadas e recluídas no fogar para o avance do modelo económico do
capital, dirixido á acumular riqueza a costa das nosas vidas.
A esta depredación material dos nosos recursos
eliminando a nosa base material de vida, precarizando ata o extremo o emprego
feminino, destruíndo sectores primarios nomeadamente femeninos ou deixando os
coidados en mans das mulleres, xerando riqueza que non revirte na mellora das
nosas vidas, súmanse tímidas lexislacións en materia de igualdade de
dereitos que carecen de recursos para a súa aplicación, e que constrúen unha
sociedade ficticia en igualdade que se desmorona cando coñecemos a realidade
da violencia que a sustenta. Ademáis, o fascismo medra aumentando as formas
autoritarias de xestionar esa acumulación de riqueza e a violencia exercida
contra os pobos. Na UE, en Austria, Suíza, Hungría, Francia, Dinamarca, Reino
Unido...as porcentaxes de apoio a partidos de estrema dereita son cada vez
maiores. En EEUU o país polo que se mide a política en occidente xa goberna.
E gobernan e pretenden gobernar contra @s que pensan diferente, @ inmigrante,
as mulleres e as minorías de calquera tipo. Nos países chamados desenrolados,
nos países nos que o capitalismo vai a un ritmo máis acelerado, os muros da
indignidade cada vez son máis numerosos e máis altos.
Nós como feministas non queremos a alternativa de
”liberdade” que vende o neoliberalismo e o capitalismo depredador, que levou a
bancos e multinacionais a impoñer as regras do xogo en todo o mundo, nen
tampouco “pactos de estado” cos partidos responsábeis dos recortes das nosas
vidas: dos tratamentos de saúde para as mulleres, das actividades de prevención
contra a violencia, dos recursos para atención de mulleres agredidas, dos
recursos xudiciais, da educación en igualdade... Os gobernos salvaron bancos e
consenten o empobrecemento de servizos e fondos públicos. Para blindar os seus
dereitos están a negociar en secreto tratados de espolio das nosas vidas e do
noso entorno como son o TTIP ou o CETA. Dende o movemento feminista combatemos
este mundo que mercantiliza os nosos dereitos e a nosa terra, e defendemos os
dereitos dos pobos a defender os seus territorios e a reclamar a súa
soberanía plena, fronte ao monstruo da globalización capitalista.
As mulleres resistimos e respostamos masivamente en
todo o mundo contra estes sistemas opresores. En EEUU, a Womenʼs March, xuntou
a máis dun millón de persoas en Washington, e moitas máis en 600
manifestacións en todo o país, berrando non a un presidente que fixo bandeira
do machismo e racismo máis indignante. En Polonia, miles de mulleres vestiron
de negro e puxéronse en folga fronte a lei de prohibición total do aborto que
estaba a tramitar o goberno ultracatólico. En Suecia, fíxose viral a
fotografía de Maria-Teresa Tess desafiando, ela soa, a unha
En Arxentina, baixo o lema “ni una menos”, as rúas
de Buenos Aires berraron que non tolerarían máis feminicidios, en Turquía as
mulleres paralizaron a legalización dos abusos sexuais a menores con
mobilizacións masivas fronte aos seus parlamentos e institucións, en Moçambique
resisten fronte a leis que pretenden uniformar a súa vestimenta a través dos
estereotipos de xénero, en Galiza as nosas labregas loitan pola titularidade
das súas explotacións, as nosas mariscadoras polo dereito a un traballo e
unha vida digna, as educadoras e profesionais da saúde por uns servizos
públicos de calidade e todas polo dereito a vivir do que producimos na noas
terra.
Non esquecemos ás compañeiras kurdas, que loitan
contra a barbarie do estado islamista e contra o Estado fascista turco
gobernado por Erdogan. Turquía sigue asasinando e torturando a opositor@s
dunha ditadura maquillada de democracia, mentres é financiada pola UE para
poñer freo a miles de refuxiad@s que foxen do terror e da fame. Non esquecemos
tampouco ás compañeiras africanas, que loitan en países coma o Congo, que se
desangra en conflitos alimentados pola cobiza do capital, no que o corpo das
mulleres segue a ser botín de guerra.
A pobreza, no noso mundo, segue a ter nome de muller.
Así, o 70% de persoas que viven na extrema pobreza son mulleres. Con salarios
menores, máis paro e condicións laborais máis precarias, somos, sen embargo,
o sostén da economía real, xa que no ámbito doméstico a maior parte do
traballo segue a ser noso. Un traballo invisibilizado e menosprezado que
posibilita que todo o demais poida seguir funcionando. Somos o motor que
emprega o sistema e somos por tanto o motor do cambio e a transformación.
Por todos os dereitos conseguidos coa loita e por
todos os que con loita temos que acadar, seguiremos a facer nosa a rúa e a
reivindicar xuntas que queremos un mundo feminista, solidario, libre, xusto e
en paz.
SEGUIREMOS
EN MARCHA ATA QUE TODAS SEXAMOS LIBRES!
No hay comentarios:
Publicar un comentario