Queridxs amigxs e compañeirxs de loita, como ben
sabedes o 11 de xullo o que podía ser un día histórico para moitas persoas
trans e as súas familias o lograr unha Lei galega de Identidade de Xénero que
lles permitise ter unha vida máis vivible, convertiuse nun día hostórico pola
vergoña de ver o partido que goberna para todxs xs galegxs, como votaba NON os
dereitos das persoas trans.
Tristemente moitas persoas tivemos que presenciar cómo
as esperanzas por ter vidas mais dignas, cas mesmas igualdades de oportunidades
e cos memos dereitos co resto da ciudadanía, chocaron contra un muro inmenso de
prexuízos, vergoña e hipocresía, pois o Partido Popular de Galicia votou en
contra da toma en consideración da futura -porque tarde ou temprano acabará
chegando- lei de identidade de xénero galega. Non se trataba de aprobar o texto,
senón de permitir que comezara un proceso de debate e enmendas. Ante isto
preguntámonos repetidas veces o por qué, pois se había aspectos nos que non
estaban de acordo sempre podían sinalalo e incorporalos á lei, máis, o motivo
do seu NON non se baseaba en aspectos técnicos ou modificacións, senón que era,
estrutural e ideolóxico.
Noutra banda, tivemos o orgullo de escoitar a toda
unha oposición parlamentaria unida, e defendendo de maneira rotunda todo o que
recollía o borrador da Lei presentada dende o colectivo LGTBI galego. Así o
BNG, En Marea e o Psda-PSOE encheron o hemiciclo do Parlamento Galego de
respeto e dignidade hacia o colectivo trans, recordando a loita das que nos
antecederon e recoñecendo o traballo dos que saímos a rúa a loitar polos nosos
dereitos. Tratando abertamente sen límites todas as cuestión relacionadas ca
non identificación do sexo e xénero asignado o nacer. Levando os discursos e o
debate parlamentario a unha altura diga do tema que se estaba a tratar. Dende
Amizando, ARELAS, ULTREIA e NOS MESMAS, todo o noso recoñecemento xs tres
parlamentarios que defenderon o noso colectivo.
A representade do Grupo Parlamentario Psdga-PSOE
Noela Blanco sinalou que o borrador da futura Lei Galega de Identidade de Xénero
“foi presentada polas persoas LGTBI no Parlamento de Galicia, como unha
oportunidade de comezar a devolverlles o respecto que merecen, afirmar a súa
identidade e de restituír a súa liberdade”. “Estas persoas que teñen ahí non
piden privilexios, piden ser iguais en todos os ámbitos, pero non unha mera
declaración de intencións”.
Decía Olalla Rodil do grupo Parlamentario do BNG, na
súa intervención que o colectivo trans tiña “pedras, atrancos, límites que
comezan no momento en que para acceder a calquera servizo, como o sanitario ou
o recoñecemento legal do seu xénero sentido, teñen que ser diagnosticadas cun
trastorno de disforia de xénero, é dicir, como enfermas mentais. Ese é o maior
avance recollido nesta lei, a súa pedra angular, deixar de considerar a
transexualidade unha enfermidade para recoñecer que non sempre a identidade de
xénero se corresponde co sexo asignado ao nacer. O que é o mesmo, que o xénero
non ten nada que ver cos xenitais, que hai homes con vaxina e mulleres con pene”.
Efectivamente, o que onte puidemos presenciar é que O Grupo Parlamentario do PP
non admiten a nosa existencia fora de estereotipos e clichés estigmatizantes,
dentro dos criterio diagnósticos das súas UTIGs disfrazadas de “Unidades de
Referencia”, indo así por detrás da meirande parte da sociedade á que
representan e dos criterios das lexislación e recomendacións internacionas e
nacionais de non tratar as persoas trans como enfermos mentais.
Marcos Cal de En Marea apuntaba na súa intervención
que “ ha un sentimento común que é a todalas persoas que loitaron polo dereito
a ser que di: se volvese a nacer volvería a ser quen son, máis preferiría non
ter que voltar a vivir a infancia que tiven”. Engadía que “a transexualidade
non é un problema, a Transfobia si, aquí e fora de este hemiciclo”. Indudablemente
o PP non lles importa o noso sufrimento, de feito, o goberno abandonou o Pleno
durante o debate, Feijoo, o Presidente da Xunta de Galicia incluído. Para eles,
a igualdade non é máis que un termo sometido a un uso político, non unha
realidade na que de verdade crean. Co seu voto en contra de esta Lei
institucionalizaban os prexuizos que aínda residen nunha parte da sociedade.
Daban o visto bon ás discriminacións que seguen a darse en tantos ámbitos da
sociedade e das institucións; unha palmadita na espalda ao psicólogx que che
pregunta por qué non levas tacóns se es unha muller, ou cómo vas a ser un home
penetrado, ou que te avisa que nunca serás unha verdaderia muller porque non
terás a regra e fillxs propios. Un recoñecemento a aqueles que rexeitan,
insultan, acosan e agreden a todo o que é diferente.O PP de Galicia co seu voto
negativo dixo non ao dereito de autodeterminación das identidades, a
despatoloxización da transexualidade, os dereitos fundamentais do colectivo
trans.
Dixo non unha sociedade máis xusta.
O que non saben é que non poden parar o furacán dos
dereitos trans, que irrumpirá no Congreso cunha Lei Trans Integral Estatal en
outubro, que este colectivo LGTBI galego velará por que se cumple íntegramente
na nosa comunidade.
Vémonos nas rúas compas¡¡
No hay comentarios:
Publicar un comentario